پهـن شد سفـرۀ رحـمـت، ولـی‌الله آمد            آب و آئـیـنـه بـیـاریـد شـهــنـشـاه آمـد
خیره شد چشم فلک، ماه تر از ماه آمد            اولـیـن مـژدۀ مــاه رجـب از راه آمـد

از حسد دشمن این قوم به جان آمده است
پنجـمین حـیدر کرار جهان آمده است

ای دل و دلبر و آرام و قرار حسنیـن            باقـر آل عـبا، بـاغ و بـهـار حـسنـیـن
ماه دو فـاطمه و دار و ندار حـسـنـین            با تو سادات شدند ایل و تبار حسنـین

می‌رسد بـوی دل انگـیز پیـمـبر از تو
ما نـدیـدیـم حـسـیـنی حـسـنی‌تر از تو

ای بزرگ همه، یاس دو علی بر تو سلام            شاه دین، سرِّ خفی، نور جلی بر تو سلام
پنجمین سید و سالار و ولی بر تو سلام            قبل میلاد تو داده است نبی بر تو سلام

پیـش عـلـم تو زده دشـمـنت آقا زانـو
مـدعـی را نـفـس حقّ تو بُرده از رو

عـشق یعنی ز همه غیر تو آزاد شدن            بـه فـدای سـر تـو با هـمـه اولاد شدن
کار تـو سـروری عـالـم ایـجـاد شـدن            ای بــرازنـدۀ تـو نـایـب سـجـاد شـدن

ما مسـلـمان احـادیث تـوأیم و پـسرت
مثل پروانه بگـردیم فـقـط دور سرت

چون حسن دست بگیری ز همه بی‌منت            می‌دهی بر همه بی‌چون و چرا تو حاجت
می‌کند از کرمت حـاتم طائی حـیرت            همچو مهمان بگذاری سر سائل عزّت

سیدی کوه وفای تو چه غوغایی کرد
هر که شد سائـل تو تا ابـد آقایی کرد

ای به میخانه عشقت دو جهان حلقه به گوش            موقع وصف تو شیرین سخنانند خموش
خط به خط زندگی‌ات بُرده جهان را از هوش            شاه دیده است کسی بیل بگیرد بر دوش

داده‌ای یاد به هر رهرو توحید و کمال
که بُوَد عین عبادت، طلب رزق حلال

حُـب تو خـیرالعـمـل، نوکـریت آقایی            هیبتت حـیدری و مرحـمتت زهـرایی
طیـنـتت کربـبلایی، دلت عـاشـورایی            چـون حـسـن قـبـلگه بی‌حـرم دنـیـایی

قبر خاکی تو از هر دو جهان سیرم کرد
روضه کـودکی تو به خدا پـیـرم کرد

گرچه ناپـاک ترین سائل بیت الکـرمم            گرچه نه سیـنه زن واقـعی این عـلـمم
گرچه نه دعبل و عمانم و نه محتشمم            نظـری کن بشود مثل کُـمِـیـتت قـلـمم

نظـری کن بـرود بی‌سـر و سامانی‌ها
کـربـلایی بـشـوم مـثـل سـلـیـمـانی‌هـا